پروژه جاه طلبانه ۲٫۳ میلیارد دلاری کشور موناکو برای توسعه به سمت دریای مدیترانه

موناکو، دومین کشور کوچیک جهان هستش اما با در نظر گرفتن مساجت و جمعیت خیلی کم خود، ثروتمندترین کشور جهان هم هست.
تقریباً یه سوم ساکنان این کشور کوچیک میلیونر هستندکه جملگی به خاطر سیاستای مالیاتی مطلوب این کشور به شهر فرنچ ریویرا جلب شدن. در این منطقه کوچیک در سال  ۱۸۶۹ مالیات بر درآمد کلا ملغی شد.
بیشتر از ۷۰ درصد ساکنان موناکو زاده خارج از این منطقه بوده و تنها ۱۰٫۰۰۰ از ساکنان اون محلی به حساب میان که به اونا «مونگاکاساکو» (the Monegasques) می گن.

اینجوری جمعیت ۳۸٫۰۰۰ نفری این کشور کوچیک تو یه فضای محدود ۱٫۰۲ کیلومتر مربعی دور هم جمع شدن که از نظر مساحت و فضا بسیار کوچکتر از پارک مرکزی نیویورکه. و وقتی که هر روزه ۴۰٫۰۰۰ نفر از مرز ایتالیا و فرانسه واسه کار وارد موناکو می شن، مشکل فضا واسه ساکنین این منطقه کوچیک بسیار بدتر از قبل هم می شه.

خلیجی جدید واسه میلیونرها

با سرازیر شدن مردم و پول جیبشون به سمت این منطقه منحصر به فرد تجاری و اقتصادی، بارها بخشی از دریا به قلمرو خاکی این کشور اضافه شده.
از اوایل قرن نوزدهم میلادی، موناکو بیشتر از ۱۰۰ هکتار بزرگ تر شده که بیشتر از ۲۰ درصد از قلمرو اونو شامل می شه.
حالا هم پروژه ۲٫۳ میلیارد دلاری پیشرفت خط ساحلی طبیعی موناکو شروع شده که بیشتر از ۱۵ هکتار از دریای مدیترانه رو به خاک این کشور ملحق کرده و واسه جای دادن به میلیونرهای جدید و قدیم، ساخت و سازه های زیادی در اون انجام می گیره.

وقتی که این پروژه در سال ۲۰۲۵ به پایان برسه، یه منطقه جدید به نام «پورتیه کوو» (Portier Cove) در نزدیکی کازینوی مشهور «مونته کارلو» که در ۳ فیلم جیمز باند به تصویر کشیده شده ساخته می شه و بیشتر از ۱٫۰۰۰ نفر رو در آپارتمانا و ویلاهای لوکس خود جای میده. فضاهای عمومی دیگری هم مانند یه تپه و پارک، یه تفرجگاه ساحلی و یه لنگرگاه ساحلی هم در اون ساخته می شه.
در حالی که دولت موناکو سرپرستی و نظارت این پروژه رو رو دوش داره، سرمایه گذاران خصوصی هزینه ساخت رو متقبل شده و سود حاصل از فروش املاک اونو به جیب میزنن.

ژان لوک انگوین، مدیر پروژه پیشرفت شهری موناکو، در این باره اینجور گفته:” درآمدهای حاصل از فروش آپارتمانا و خونها واسه گروه های خصوصی بیشتر از ۳٫۵ میلیارد یورو (۴٫۱ میلیارد دلار) میشه”. موناکو یکی از مکانایی در دنیاس که خیلی از میلیونرهای جهان به دنبال خرید املاک و سکونت در اون هستن و البته گرون ترین املاک واسه خرید هم طبیعتاً در این کشور هستن. با یه میلیون دلار تنها می تونین ۱۷ متر مربع ملک در این کشور بخرین، در حالی که با همین مبلغ میشه در ۲۶ متر مربع در نیویورک و ۳۰ متر مربع املاک اعیانی خرید. اینجوری خیلی از شخصیتای مشهور جهان، موناکو رو به عنوان خونه خود برگزیده ان که از اون میان میشه به لوییس همیلتون، راننده سرشناس فرمول یه و نووآک جوکوویچ، تنیسور مشهور صرب اشاره کرد.

منطقه ای به طور کاملً موافق با محیط زیست واسه موناکو

منطقه جدید «پورتیه کوو» طوری طراحی شده که با منظره ساحلی موناکو موافق بوده و با جریان آب نزدیک ساحل مطابقت داشته باشه. دنیس والود از شرکت Valode & Pistre که از اعضای تیم معماران فعال در این پروژه هستن در این باره میگه:” ما می خوایم به اون شکلی گرد بدیم طوری که مانعی واسه جریانات دریایی که اکسیژن رو وارد دریا می کنن نشه”. اینجوری ساخت و ساز به سمت دریا بسیار پیچیده بوده و می تونه به محیط زیست دریایی منطقه آسیب وارد کنه اما تموم تلاش تیم سازنده بر این این که این منطقه به طور کاملً موافق با محیط زیست ساخته شده و از دید تولید انرژی لازم خود، خودکفا بوده و از سوختا و انرژیای آلوده کننده محیط زیست استفاده نشه.

قبل از شروع پروژه، گونه های گیاهی حفاظت شده که در محل ساخت این منطقه قرار داشتن به جای دیگری در منطقه حفاظت شده مجاور منتقل شده و صفحات زیردریایی خاصی در بین این منطقه و دریا نصب شد که تاثیر این ساخت و سازه ها بر محیط طبیعی دور و بر رو به کمترین حد ممکن برسونه. علاوه بر این کیفیت آب دریا در دور و بر این منطقه به طور دقیق و دائم به وسیله گروهی از کارشناسان و محققان جداگونه در تموم طول مراحل ساخت مورد بررسی قرار می گیره. هم اینکه قراره زیستگاهای مصنوعی اما مناسب هم به صورت عمودی و افقی در دور و بر این منطقه ساخته شه که جبران خسارت به زیستگاهای طبیعی جانداران ساحل منطقه انجام شده باشه و این اقدامات پیشگیرانه و محیط زیستی چیزیه که این پروژه رو از دیگر پروژه های پیشرفت به سمت دریا جدا ساخته.

اول قراره یه کمربند حمایتی با به کار گیری سنگ و بتن در لایه خارجی این منطقه ساخته شه که از ۱۸ محفظه پر از بتن تشکیل شده و هر کدوم از اونا ۲۶ متر طول و وزنی نزدیک به ۱۰٫۰۰۰ تن دارن. وقتی که این کمربند محافظتی در جای خود ثابت شد، پشت این منطقه از شن دریایی که از شمال سیسیل استخراج می شه پر می شه.
زیرساخت این منطقه جدید تا سال ۲۰۲۰ تکمیل می شه و کل پروژه در آخر در سال ۲۰۲۵ گشایش خواهد گردید. قراره بعد از تموم شدن پروژه، درختان صنوبر مدیترانه ای و دیگه گیاهان محلی در این منطقه کاشته شه تا ظاهری طبیعی تر به ساحل این منطقه بدن. بالکنای بزرگ باعث شکل گرفتن سایه بان روی خونها در فصول گرم سال شده و در نگه داشتن گرما در خونهای در فصول سرد هم بسیار موثر هستن.

علاوه بر این، ۴۰ درصد از انرژی لازم این منطقه از صفحات خورشیدی و پمپایی که از آب دریا واسه تامین گرما و سرمای لازم خونها استفاده می کنه تامین می شه.
هر آپارتمون در این منطقه بیشتر از ۴۰۰ متر مربع مساحت داره و خونهایی شخصی ساز با مساحت تقریبی ۱٫۰۰۰ متر مربع هم از دیگر سازه های گرانقیمت اون هستن. هم اینکه در ساخت این سازه ها از گذشته این کشور که از یه بهشت ماهیگیری و در آخر یه مرکز تجاری و تفریحی عالی تبدیل شده، استفاده شده و از ویلاهای کوتاه تا آپارتمانای بلند در این منطقه دیده می شه.

مدینه فاضله ای که شهر ارواح شد؛ نگاهی به معماری بی‌‎مثل ساختمانای «اوردوز(عوارض مصرف بیش از حد)(مشکلات مصرف زیادتر از اندازه)»

نگاهی به شاهکارهای معماری الکس چینیک؛ سازه هایی که توهم چشمی تو ذهن بیننده ایجاد می کنن

فهرست نامزدهای دریافت جایزه معماری سال ۲۰۱۷ منتشر شد

۳۰ شاهکار معماری جهان که قبل از مرگ باید دید