
بحث درباره زبان فارسی. تهران: اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر، 1353، ص 8ـ16.
نگاهی به چگونگی پیدایش این شیوه؛ سرهنویسان و کهنهنویسان؛ باز هم نمونههایی از غلطنویسیهای اداری.
242ـ ــــــ . “زبان فارسی را دریابید”. وحید. س6. ش5. اردیبهشت 1348، ص 385ـ388.
زبان فارسی و پیشوند و پسوندها؛ واژههای فنی و صنعتی.
243ـ ــــــ . “سرنوشت زبان فارسی چه خواهد بود؟”. وحید. دوره 9. ش11. پیاپی 98. بهمن 1350، ص 1567ـ1586.
بیان هفت مورد از بیماریهای زبان فارسی.
244ـ ــــــ . “نقش پیشوندها و پسوندها در زبان فارسی: پسوند “اد””. وحید. س6. ش7. پیاپی 67. تیر 1348، ص 587ـ593.
مقدمه؛ پسوند “اد” ابزار جاواژهسازی در فارسی.
245ـ امامی، کریم. “کارگاه ترجمه: نکاتی درباره معادلیابی برای ضمایر سوم شخص”. مترجم. س8 . ش29. بهارـ تابستان 1378، ص 85ـ91.
الف) در ترجمه از انگلیسی به فارسی ب) از فارسی به انگلیسی
246ـ اماناوا، فیروزه. “سخنی از تفاوتهای فارسی ایران و تاجیکی (فارسی)”. زبان شناسی. س8. ش1ـ2. پیاپی 15ـ16. 1370، ص 2ـ11.
لازار و شرح منظم تفاوتهای فارسی و تاجیکی و دری ـ کابلی؛ چهار مورد از این تفاوتها.
247ـ ــــــ . “نقش نیموندها در واژهسازی فارسی و مسایل واژهسازی در اِنوماسیولوژی”، در چهارمین سمینار زبان فارسی و زبان علم (تهران، 28ـ30 اردیبهشت ماه 1370)، مجموعه مقالات سمینار زبان فارسی و زبان علم. زیر نظر علی کافی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی، 1372، ص 247ـ252.
نیموند یا “وندنما”؛ بررسی نیموندهای شناس، شناسی “سنج”و “نما”؛ تئوری انوماسیولوژی.
248ـ ام سلمی. “تأثیر زبان فارسی بر زبان و ادبیات بنگالی”، ترجمه انجم حمید، در سمینار پیوستگیهای فرهنگی ایران و شبه قاره (مکان و زمان؟)، مجموعه سخنرانیهای نخستین سمینار پیوستگیهای فرهنگی ایران و شبه قاره. تهران: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان؛ اسلامآباد: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی بینالمللی، 1372، ج2، ص 226ـ235.
شباهتهای ساختاری زبان فارسی و زبان بنگالی؛ ترکیبهای فارسی در زبان بنگالی.
249ـ امید. “کلمات معرّب”. نامه فرهنگ آذربایجان شرقی. دوره 1. ش1. 1343، ص 42ـ45.*
250ـ امیرمعز، علیرضا. “سادگی و روانی زبان فارسی”. وحید. س9. ش6. پیاپی 93. شهریور 1350، ص 866ـ868 .
نمونههایی از سادگی زبان فارسی؛ برخی دشواری زبان فارسی.
251ـ امیری، منوچهر. “تحول تلفظ لغات فارسی”، در کنگره تحقیقات ایرانی (مشهد، 11ـ16 شهریورماه 1350)، مجموعه خطابههای دومین کنگره تحقیقات ایرانی. بهکوشش حمید زرینکوب. مشهد: دانشگاه مشهد، 1351، ج1، ص 324ـ341؛ نیز: یغما. س24. ش9. پیاپی 279. آذر 1350، ص 530ـ534.
متن ادبی به شیوه پیشینیان؛ “غلط مشهور”یا “تلفظ معمول در تداول”؛ نخستین شیوه علمی درباره تحول تلفظ لغات فارسی.
252ـ امیری فیروزکوهی، کریم. “چنین و چنان”. گوهر. س2. ش9. آذر 1353، ص 792ـ796.
دو ضابطه برای شناخت صورت حقیقی و وصفی کلمات؛ در باب مناقشه بر سر تلفظ (چنین و چنان)؛ نظر استادان گذشته و معاصر.
253ـ ــــــ . “زبان دری را دریابید”. یغما. س23. ش12. پیاپی 27. اسفند 1349، ص 709ـ715.
تبدیل نمودن برخی آواها در حروف؛ “هست” به جای “است”؛ بکاربردن جملات غلط.
254ـ امین، حسن. “بحثی در لهجهشناسی”. وحید. پیاپی 218ـ219. اسفند 2536=1356 ـ فروردین 2537=1357، ص 69ـ73.
تعریف لهجه؛ اختلاف لهجه؛ لهجه در زبان فارسی؛ پیشنهاد.
255ـ ــــــ . “بحثی در لهجههای طبقاتی و محلی ایران”. وحید. ش240ـ241. 1357، ص 63ـ65.*
256ـ ــــــ . “لهجههای محلی ایران”. وحید. ش 239. 1357، ص 19ـ23، 66.*
257ـ امین مدنی، صادق. “تقسیم کلمه در زبان فارسی”. کاوه. دوره 6. ش21. خرداد 1347، ص 148ـ151.*
258ـ ــــــ . “جمله توضیحی”، در کنگره تحقیقات ایرانی (شیراز، 11ـ16 شهریورماه 1352)، مجموعه چهارمین کنگره تحقیقات ایرانی. بهکوشش محمدعلی صادقیان. شیراز: دانشگاه پهلوی، 1353، ج 1، ص 248ـ258.
خطا در جمله توضیحی؛ حذف “یای”توضیحی؛ متمم اجزاء جمله.
259ـ ــــــ . “دستور زبان فارسی”. کاوه. دوره جدید. س1. ش4. مهر1342، ص 251ـ307*؛ ش5. آذر 1342، ص 304ـ307*؛ ش6. بهمن 1342، ص 395ـ397؛ س2. ش7. فروردین 1343، ص 51ـ55*؛ ش8ـ9. مرداد 1343، ص 169ـ172*؛ س3. ش10ـ11. خرداد 1344، ص 273ـ276*؛ س4. ش12. فروردین 1345، ص 39ـ40؛ ش13ـ14. مهر 1345، ص 158ـ159؛ ش15. بهمن 1345، ص 234ـ235؛ س5. ش16. فروردین 1346، ص 32ـ33*؛ دوره6. 1347، ص 38ـ47.*
عربی و قواعد فارسی؛ تعریف مصوتها؛ کاربرد صوتها؛ نقش دستوری صدای حیوانات و دیگر اشیاء/ 1ـ فعل معلوم 2ـ فعل مجهول/ کنایات/ تعریف حرف اضافه؛ حالتهای حرف اضافه؛ معنیهای حرف اضافه.
260ـ ــــــ . “یای معرفه ـ یای نکره”[نقد مقاله مهدی افشار]. آینده. ش1ـ6. فروردین ـ شهریور 1371، ص 228ـ230.
261ـ امینی، علیاکبر. “آن قند پارسی… بلایی که بر سر زبان فارسی میآوریم” اطلاعات. ش18524. 6 مرداد 1367، ص 7.
مطابقت فعل برحسب زمان با قید؛ حذف فعل به قرینه معنوی و لفظی؛ حذف غلط فعل و دیگر اجزاء جمله در روزنامهها و ادارات. (این مقاله قبل و بعد دارد)
262ـ انتظار، احسان. “مباحث تازه در زبان شناسی و زبان دری”. ادب. کابل. س18. ش1ـ2. سرطان 1349، ص 37ـ50؛ ش3ـ4. عقرب 1349، ص 42ـ50؛ ش5ـ6. حوت 1349، ص 45ـ58.
مبادی زبان شناسی ترانسفارم (گزارشی)؛ قسمت نحو، قسمت سیمانتیک؛ ترتیب کلمات در جمله/ گرامر از نظر اهدافی که نوشته میشود؛ پنج ممیز برای گرامر خوب/ اجزاء نحو گرامرهای گزارشی؛ خصوصیات مهم قواعد ساختمان عبارت.
263ـ انزلی، حسن. “در مورد مقاله “آیا فعل مجهول لازم است یا متعدی؟””[نقد اثر محمدرضا زرسنج]. رشد آموزش ادب فارسی. س2. ش2. تابستان 1365، ص 50ـ52.
264ـ انقطاع، ناصر. “همتاها (معادلها) چگونه پدید آمدهاند و در برابر آنها چه کنیم؟”. جْنگ. لوسآنجلس. س1. ش14. دی 1369، ص 45.*
265ـ انوری، حسن. “توضیحی درباره کتاب فارسی سال پنجم دبستان”[پاسخ به نقد حمید فرزام]، در سخنرانیهای مجلس علمی استادان زبان و ادبیات فارسی (30 آبان ـ 4 آذرماه 1350)، آموزش زبان و ادبیات فاسی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی. تدوین و تنظیم دفتر روابط و همکاریهای دانشگاهی. تهران: [بینا، بیتا]، ص 99ـ102.
266ـ ــــــ . “ضرورت پژوهش در دستور زبان”. مصاحبه مطبوعاتی. اطلاعات. ش21774. 25 آبان 1378، ص 6.
جنبههای علمی دستور زبان فارسی ـ تحولات دستور از میرزا حبیبالله تا عبدالعظیم خان قریب؛ بیزاری دانشآموزان از دستور.
267ـ ــــــ . “فعلهای ماضی را چگونه به کار ببریم”. یغما. س15. ش4. پیاپی 168. تیر 1341، ص 181ـ183.
استفاده نادرست از فعل ماضی؛ استفاده از انواع ماضیها در جمله؛ مبنا در تقسیمبندی وجوه فعل در زبان فارسی و نقد آن.
268ـ ــــــ . “قالب نحوی شعر و تمثیل در دیوان صائب”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. دوره 1. ش1. بهار 1369، ص 116ـ123.
پنج قالب نحوی برای تعلیل و تمثیل.
269ـ انیس، ابراهیم. “رابطه بین لفظ و دلالت”. کیهان فرهنگی. س8 . ش9. پیاپی 81 . اسفند 1370، ص 25ـ27.
1ـ از نظر فلاسفه یونان 2ـ زبان شناسان عرب 3ـ دیدگاه معاصرین.
270ـ اوحدی، مجید [یکتا]. “یک مبحث دستوری”[شَد، شُد]. ارمغان. س27. ش10. دی 1337، ص 472ـ474.
نقد نظر “شَد”مخفف “شود” است.
271ـ اورالزاده، خاننظر. “راههای اکتشاف اصطلاحات تخنیکی در زبان دری معاصر”. خراسان. کابل. س2. ش1. 1361، ص 17.*
272ـ اهوازی، حمید. “ناهماهنگی در کتابهای دستور زبان فارسی دبیرستانها”. نشر دانش. س4. ش6. مهر ـ آبان 1363، ص 47ـ49.
دلایل نابسامانی کتابها؛ درنظرداشتن دو نکته برای نوشتن کتاب درسی دستور.
273ـ ایرانی، ناصر. “خطرهایی که زبان فارسی را تهدید میکند”. نشر دانش. س15. ش6. پیاپی 87 . مهر ـ آبان 1374، ص 15ـ21.
سه خطر، ساختارهای نحوی و عبارتها و واژههای واردشده به زبان فارسی؛ راهحل؛ راههای رفته.
274ـ ــــــ . “زبان فارسی را حفظ کنیم، پژوهش مختصر در زبان تلویزیون”. نشر دانش. س 8. ش2. بهمن ـ اسفند 1366، ص 16ـ23.
داشتن؛ افکنده؛ مواظب بودن؛ …؛ هست به جای است.
275ـ ایزدی، پیروز. “تحقق زبانی و کاربردهای آن در زبان فارسی”. زبان شناسی. س12. ش1ـ2. پیاپی 23ـ24. 1374، ص 142ـ145.
1ـ مقدمه 2ـ مفهوم و ماهیت تحققزبانی 3ـ حوزه عملکرد تحققزبانی 4ـکاربرد تحقق زبانی در زبان فارسی.
276ـ ــــــ . “نقشهای نحوی در زبان فارسی: مطالعهای در چهارچوب نظریه نقشگرای مارتینه”، در: جشننامه دکتر علیاشرف صادقی.به اهتمام امید طبیبزاده. تهران: هرمس، 1382، ص 117ـ227.
1ـ مقدمه 2ـ بنیادهای نظریه نقشگرا 3ـ دستور نقشگرا 4ـ نقشهای نحوی در جملات ساده زبان فارسی 5ـ نتیجهگیری.
277ـ اینال صاوی، صائمه. “دستورنویسی در دوره تنظیمات”. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س23. ش1ـ2. پیاپی 93ـ94. بهار ـ تابستان 1355، ص 288ـ294؛ نیز در: همایینامه، مجموعه مقالات علمی و ادبی تقدیم شده به استاد جلالالدین همایی. زیرنظر مهدی محقق. تهران: انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی، 1355، ص 301ـ306.
قدیمیترین نسخه دستور زبان فارسی؛ انگیزه مؤلفان دستور زبان فارسی؛ دوره تنظیمات؛ کتابهای دستوری که در دوره تنظیمات تألیف شده است.
278ـ ایوبیان، عبیدالله: “علامت مذکر و مؤنث در کردی”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. س15. ش4. زمستان 1342، ص 418ـ438.
در حالت اضافه؛ در حالت ندا؛ در حالت آواز.
279ـ بابک، حسن. “ترجمه و تأثیر آن در زبان و ادب پارسی”، در جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی (تهران، 5ـ8 آبان ماه 1350)، سخنرانیهای دومین جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی. تهران: اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر، 1353، ص 16ـ37.
شش نوع از تأثیر ترجمه در زبان فارسی؛ تأثیر ترجمه در ارایه شکل و قالب.
280ـ بابک، علی. “جستاری در دستور زبان فارسی”[گروه فعلی]. رشد ادب فارسی. س2. ش2. پیاپی 7. پاییز 1365، ص 18ـ25، 48ـ54.
کارکرد فعل در گروه فعلی؛ گروه فعلی تکریشهای و ترکیبی؛ اقسام فعل از حیث نگهداشتن و نگهنداشتن بار معنایی؛ معینها در گونه ترکیبی گروه فعلی.
نگاهی به چگونگی پیدایش این شیوه؛ سرهنویسان و کهنهنویسان؛ باز هم نمونههایی از غلطنویسیهای اداری.
242ـ ــــــ . “زبان فارسی را دریابید”. وحید. س6. ش5. اردیبهشت 1348، ص 385ـ388.
زبان فارسی و پیشوند و پسوندها؛ واژههای فنی و صنعتی.
243ـ ــــــ . “سرنوشت زبان فارسی چه خواهد بود؟”. وحید. دوره 9. ش11. پیاپی 98. بهمن 1350، ص 1567ـ1586.
بیان هفت مورد از بیماریهای زبان فارسی.
244ـ ــــــ . “نقش پیشوندها و پسوندها در زبان فارسی: پسوند “اد””. وحید. س6. ش7. پیاپی 67. تیر 1348، ص 587ـ593.
مقدمه؛ پسوند “اد” ابزار جاواژهسازی در فارسی.
245ـ امامی، کریم. “کارگاه ترجمه: نکاتی درباره معادلیابی برای ضمایر سوم شخص”. مترجم. س8 . ش29. بهارـ تابستان 1378، ص 85ـ91.
الف) در ترجمه از انگلیسی به فارسی ب) از فارسی به انگلیسی
246ـ اماناوا، فیروزه. “سخنی از تفاوتهای فارسی ایران و تاجیکی (فارسی)”. زبان شناسی. س8. ش1ـ2. پیاپی 15ـ16. 1370، ص 2ـ11.
لازار و شرح منظم تفاوتهای فارسی و تاجیکی و دری ـ کابلی؛ چهار مورد از این تفاوتها.
247ـ ــــــ . “نقش نیموندها در واژهسازی فارسی و مسایل واژهسازی در اِنوماسیولوژی”، در چهارمین سمینار زبان فارسی و زبان علم (تهران، 28ـ30 اردیبهشت ماه 1370)، مجموعه مقالات سمینار زبان فارسی و زبان علم. زیر نظر علی کافی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی، 1372، ص 247ـ252.
نیموند یا “وندنما”؛ بررسی نیموندهای شناس، شناسی “سنج”و “نما”؛ تئوری انوماسیولوژی.
248ـ ام سلمی. “تأثیر زبان فارسی بر زبان و ادبیات بنگالی”، ترجمه انجم حمید، در سمینار پیوستگیهای فرهنگی ایران و شبه قاره (مکان و زمان؟)، مجموعه سخنرانیهای نخستین سمینار پیوستگیهای فرهنگی ایران و شبه قاره. تهران: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان؛ اسلامآباد: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی بینالمللی، 1372، ج2، ص 226ـ235.
شباهتهای ساختاری زبان فارسی و زبان بنگالی؛ ترکیبهای فارسی در زبان بنگالی.
249ـ امید. “کلمات معرّب”. نامه فرهنگ آذربایجان شرقی. دوره 1. ش1. 1343، ص 42ـ45.*
250ـ امیرمعز، علیرضا. “سادگی و روانی زبان فارسی”. وحید. س9. ش6. پیاپی 93. شهریور 1350، ص 866ـ868 .
نمونههایی از سادگی زبان فارسی؛ برخی دشواری زبان فارسی.
251ـ امیری، منوچهر. “تحول تلفظ لغات فارسی”، در کنگره تحقیقات ایرانی (مشهد، 11ـ16 شهریورماه 1350)، مجموعه خطابههای دومین کنگره تحقیقات ایرانی. بهکوشش حمید زرینکوب. مشهد: دانشگاه مشهد، 1351، ج1، ص 324ـ341؛ نیز: یغما. س24. ش9. پیاپی 279. آذر 1350، ص 530ـ534.
متن ادبی به شیوه پیشینیان؛ “غلط مشهور”یا “تلفظ معمول در تداول”؛ نخستین شیوه علمی درباره تحول تلفظ لغات فارسی.
252ـ امیری فیروزکوهی، کریم. “چنین و چنان”. گوهر. س2. ش9. آذر 1353، ص 792ـ796.
دو ضابطه برای شناخت صورت حقیقی و وصفی کلمات؛ در باب مناقشه بر سر تلفظ (چنین و چنان)؛ نظر استادان گذشته و معاصر.
253ـ ــــــ . “زبان دری را دریابید”. یغما. س23. ش12. پیاپی 27. اسفند 1349، ص 709ـ715.
تبدیل نمودن برخی آواها در حروف؛ “هست” به جای “است”؛ بکاربردن جملات غلط.
254ـ امین، حسن. “بحثی در لهجهشناسی”. وحید. پیاپی 218ـ219. اسفند 2536=1356 ـ فروردین 2537=1357، ص 69ـ73.
تعریف لهجه؛ اختلاف لهجه؛ لهجه در زبان فارسی؛ پیشنهاد.
255ـ ــــــ . “بحثی در لهجههای طبقاتی و محلی ایران”. وحید. ش240ـ241. 1357، ص 63ـ65.*
256ـ ــــــ . “لهجههای محلی ایران”. وحید. ش 239. 1357، ص 19ـ23، 66.*
257ـ امین مدنی، صادق. “تقسیم کلمه در زبان فارسی”. کاوه. دوره 6. ش21. خرداد 1347، ص 148ـ151.*
258ـ ــــــ . “جمله توضیحی”، در کنگره تحقیقات ایرانی (شیراز، 11ـ16 شهریورماه 1352)، مجموعه چهارمین کنگره تحقیقات ایرانی. بهکوشش محمدعلی صادقیان. شیراز: دانشگاه پهلوی، 1353، ج 1، ص 248ـ258.
خطا در جمله توضیحی؛ حذف “یای”توضیحی؛ متمم اجزاء جمله.
259ـ ــــــ . “دستور زبان فارسی”. کاوه. دوره جدید. س1. ش4. مهر1342، ص 251ـ307*؛ ش5. آذر 1342، ص 304ـ307*؛ ش6. بهمن 1342، ص 395ـ397؛ س2. ش7. فروردین 1343، ص 51ـ55*؛ ش8ـ9. مرداد 1343، ص 169ـ172*؛ س3. ش10ـ11. خرداد 1344، ص 273ـ276*؛ س4. ش12. فروردین 1345، ص 39ـ40؛ ش13ـ14. مهر 1345، ص 158ـ159؛ ش15. بهمن 1345، ص 234ـ235؛ س5. ش16. فروردین 1346، ص 32ـ33*؛ دوره6. 1347، ص 38ـ47.*
عربی و قواعد فارسی؛ تعریف مصوتها؛ کاربرد صوتها؛ نقش دستوری صدای حیوانات و دیگر اشیاء/ 1ـ فعل معلوم 2ـ فعل مجهول/ کنایات/ تعریف حرف اضافه؛ حالتهای حرف اضافه؛ معنیهای حرف اضافه.
260ـ ــــــ . “یای معرفه ـ یای نکره”[نقد مقاله مهدی افشار]. آینده. ش1ـ6. فروردین ـ شهریور 1371، ص 228ـ230.
261ـ امینی، علیاکبر. “آن قند پارسی… بلایی که بر سر زبان فارسی میآوریم” اطلاعات. ش18524. 6 مرداد 1367، ص 7.
مطابقت فعل برحسب زمان با قید؛ حذف فعل به قرینه معنوی و لفظی؛ حذف غلط فعل و دیگر اجزاء جمله در روزنامهها و ادارات. (این مقاله قبل و بعد دارد)
262ـ انتظار، احسان. “مباحث تازه در زبان شناسی و زبان دری”. ادب. کابل. س18. ش1ـ2. سرطان 1349، ص 37ـ50؛ ش3ـ4. عقرب 1349، ص 42ـ50؛ ش5ـ6. حوت 1349، ص 45ـ58.
مبادی زبان شناسی ترانسفارم (گزارشی)؛ قسمت نحو، قسمت سیمانتیک؛ ترتیب کلمات در جمله/ گرامر از نظر اهدافی که نوشته میشود؛ پنج ممیز برای گرامر خوب/ اجزاء نحو گرامرهای گزارشی؛ خصوصیات مهم قواعد ساختمان عبارت.
263ـ انزلی، حسن. “در مورد مقاله “آیا فعل مجهول لازم است یا متعدی؟””[نقد اثر محمدرضا زرسنج]. رشد آموزش ادب فارسی. س2. ش2. تابستان 1365، ص 50ـ52.
264ـ انقطاع، ناصر. “همتاها (معادلها) چگونه پدید آمدهاند و در برابر آنها چه کنیم؟”. جْنگ. لوسآنجلس. س1. ش14. دی 1369، ص 45.*
265ـ انوری، حسن. “توضیحی درباره کتاب فارسی سال پنجم دبستان”[پاسخ به نقد حمید فرزام]، در سخنرانیهای مجلس علمی استادان زبان و ادبیات فارسی (30 آبان ـ 4 آذرماه 1350)، آموزش زبان و ادبیات فاسی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی. تدوین و تنظیم دفتر روابط و همکاریهای دانشگاهی. تهران: [بینا، بیتا]، ص 99ـ102.
266ـ ــــــ . “ضرورت پژوهش در دستور زبان”. مصاحبه مطبوعاتی. اطلاعات. ش21774. 25 آبان 1378، ص 6.
جنبههای علمی دستور زبان فارسی ـ تحولات دستور از میرزا حبیبالله تا عبدالعظیم خان قریب؛ بیزاری دانشآموزان از دستور.
267ـ ــــــ . “فعلهای ماضی را چگونه به کار ببریم”. یغما. س15. ش4. پیاپی 168. تیر 1341، ص 181ـ183.
استفاده نادرست از فعل ماضی؛ استفاده از انواع ماضیها در جمله؛ مبنا در تقسیمبندی وجوه فعل در زبان فارسی و نقد آن.
268ـ ــــــ . “قالب نحوی شعر و تمثیل در دیوان صائب”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. دوره 1. ش1. بهار 1369، ص 116ـ123.
پنج قالب نحوی برای تعلیل و تمثیل.
269ـ انیس، ابراهیم. “رابطه بین لفظ و دلالت”. کیهان فرهنگی. س8 . ش9. پیاپی 81 . اسفند 1370، ص 25ـ27.
1ـ از نظر فلاسفه یونان 2ـ زبان شناسان عرب 3ـ دیدگاه معاصرین.
270ـ اوحدی، مجید [یکتا]. “یک مبحث دستوری”[شَد، شُد]. ارمغان. س27. ش10. دی 1337، ص 472ـ474.
نقد نظر “شَد”مخفف “شود” است.
271ـ اورالزاده، خاننظر. “راههای اکتشاف اصطلاحات تخنیکی در زبان دری معاصر”. خراسان. کابل. س2. ش1. 1361، ص 17.*
272ـ اهوازی، حمید. “ناهماهنگی در کتابهای دستور زبان فارسی دبیرستانها”. نشر دانش. س4. ش6. مهر ـ آبان 1363، ص 47ـ49.
دلایل نابسامانی کتابها؛ درنظرداشتن دو نکته برای نوشتن کتاب درسی دستور.
273ـ ایرانی، ناصر. “خطرهایی که زبان فارسی را تهدید میکند”. نشر دانش. س15. ش6. پیاپی 87 . مهر ـ آبان 1374، ص 15ـ21.
سه خطر، ساختارهای نحوی و عبارتها و واژههای واردشده به زبان فارسی؛ راهحل؛ راههای رفته.
274ـ ــــــ . “زبان فارسی را حفظ کنیم، پژوهش مختصر در زبان تلویزیون”. نشر دانش. س 8. ش2. بهمن ـ اسفند 1366، ص 16ـ23.
داشتن؛ افکنده؛ مواظب بودن؛ …؛ هست به جای است.
275ـ ایزدی، پیروز. “تحقق زبانی و کاربردهای آن در زبان فارسی”. زبان شناسی. س12. ش1ـ2. پیاپی 23ـ24. 1374، ص 142ـ145.
1ـ مقدمه 2ـ مفهوم و ماهیت تحققزبانی 3ـ حوزه عملکرد تحققزبانی 4ـکاربرد تحقق زبانی در زبان فارسی.
276ـ ــــــ . “نقشهای نحوی در زبان فارسی: مطالعهای در چهارچوب نظریه نقشگرای مارتینه”، در: جشننامه دکتر علیاشرف صادقی.به اهتمام امید طبیبزاده. تهران: هرمس، 1382، ص 117ـ227.
1ـ مقدمه 2ـ بنیادهای نظریه نقشگرا 3ـ دستور نقشگرا 4ـ نقشهای نحوی در جملات ساده زبان فارسی 5ـ نتیجهگیری.
277ـ اینال صاوی، صائمه. “دستورنویسی در دوره تنظیمات”. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س23. ش1ـ2. پیاپی 93ـ94. بهار ـ تابستان 1355، ص 288ـ294؛ نیز در: همایینامه، مجموعه مقالات علمی و ادبی تقدیم شده به استاد جلالالدین همایی. زیرنظر مهدی محقق. تهران: انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی، 1355، ص 301ـ306.
قدیمیترین نسخه دستور زبان فارسی؛ انگیزه مؤلفان دستور زبان فارسی؛ دوره تنظیمات؛ کتابهای دستوری که در دوره تنظیمات تألیف شده است.
278ـ ایوبیان، عبیدالله: “علامت مذکر و مؤنث در کردی”. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. س15. ش4. زمستان 1342، ص 418ـ438.
در حالت اضافه؛ در حالت ندا؛ در حالت آواز.
279ـ بابک، حسن. “ترجمه و تأثیر آن در زبان و ادب پارسی”، در جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی (تهران، 5ـ8 آبان ماه 1350)، سخنرانیهای دومین جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی. تهران: اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر، 1353، ص 16ـ37.
شش نوع از تأثیر ترجمه در زبان فارسی؛ تأثیر ترجمه در ارایه شکل و قالب.
280ـ بابک، علی. “جستاری در دستور زبان فارسی”[گروه فعلی]. رشد ادب فارسی. س2. ش2. پیاپی 7. پاییز 1365، ص 18ـ25، 48ـ54.
کارکرد فعل در گروه فعلی؛ گروه فعلی تکریشهای و ترکیبی؛ اقسام فعل از حیث نگهداشتن و نگهنداشتن بار معنایی؛ معینها در گونه ترکیبی گروه فعلی.
281ـ ــــــ . “جستاری در دستور زبان فارسی”[گروه فعلی مجهول]. دانشگاه انقلاب. ش55. 15 تیر 1367، ص 36ـ39.
نقد تعریف کتاب